пшшшшшшш

у
а
е
/thread

буль буль

>>119509156
Толсто, ты пиздоглазик = )

Игрек
А
Э

>>119509284
а как например прочитать слово -
ąбизьяна
кўрва
ęбал

ЕЩЕ РЕБЯТА, КАК ПРОЧИТАТЬ
Ł

>>119509515
могильный крест с отвалившейся палкой

>>119509156
двачую этого

>>119509515
Ł

>>119509668
бамп

АУЕ

>>119509515
Кажется это "В"

>>119509029 (OP)
Гугл в помощь

Реквестирую смешных белорусских текстов. Когда читал описание бумаги снегурочка на белорусском было очень смешно.

>>119509794
Там сказали что в русском таких звуков нет, поэтому им нельзя найти аналогию.

Гэта было ў сярэдзіне зімы. Падалі сняжынкі, быццам пух з неба, і сядзела каралева ля акна, - рама яго была з чорнага дрэва, - і каралева шыла. Калі яна шыла, заглядзелася на снег і ўкалола іголкай палец, - і ўпалі тры кроплі крыві на снег. І чырвонае на белым снезе выглядала так прыгожа, што падумала яна сама сабе: «Вось, калі б нарадзілася ў мяне дзіця, белае, як гэты снег, і румянае, як кроў, і чорнавалосае, як дрэва на аконнай раме!»
І нарадзіла каралева неўзабаве дачку, і была яна белая, як снег, румяная, як кроў, і такая чорнавалосая, як чорнае дрэва, - і празвалі яе таму Снягурачкай. А калі дзіця нарадзілася, каралева памерла.
Праз год узяў кароль сабе другую жонку. Гэта была прыгожая жанчына, але ганарыстая і пыхлівая, яна трываць не магла, калі хто-небудзь пераўзыходзіў яе хараством. Было ў яе чароўнае люстэрка, і калі станавілася яна перад ім і глядзелася ў яго, то пыталася:

- Люстэрка, люстэрка на белай сцяне,
Хто самы прыгожы ў лясной старане?

І люстэрка адказвала:
- Вы, каралева, прыгажэй у лясной старане.
І яна была задаволена, паколькі ведала, што люстэрка кажа праўду.
А Снягурачка за гэты час падрасла і станавілася ўсё харашэй, і, калі ёй споўнілася сем гадоў, была яна такая цудоўная, як ясны дзень, і прыгажэйшая за саму каралеву. Калі каралева спытала ў свайго люстэрка:

- Люстэрка, люстэрка на белай сцяне,
Хто самы прыгожы ў лясной старане?

Люстэрка адказала так:

- Вы, каралева, канечне, прыгожы сабой,
Ды толькі Снягурачка вас засланяе красой.

Спалохалася тады каралева, пажаўцела, пазелянела ад зайздрасці. Убачыць, бывала, Снягурачку - і сэрца ў яе разрываецца, так неўзлюбіла яна дзяўчынку. І зайздрасць, і фанабэрыстаць разрасталіся, як пустазелле, у яе сэрцы ўсё вышэй і вышэй, і не было ёй з гэтага часу спакою ні ўдзень, ні ўночы.
Тады яна паклікала аднаго са сваіх егераў і сказала:
- Завядзі гэтую дзяўчынку ў лес, - я больш бачыць яе не магу. Ты павінен яе забіць і прынесці мне ў знак доказу яе лёгкія і печань.
Егер паслухаўся і завёў дзяўчынку ў лес; але, калі ён выцягнуў свой паляўнічы нож і хацеў было ўжо працяць ні ў чым не вінаватае сэрца Снягурачкі, тая пачала плакаць і прасіць:
- Ах, мілы егер, пакінь мяне жывою! Я ўцяку далёка-далёка ў дрымучы лес і ніколі не вярнуся дадому.
І таму, што была яна такая прыгожая, егер над ёю злітаваўся і сказаў:
- Так і быць, бяжы, бедная дзяўчынка! І падумаў сам сабе: «Усё адно там цябе хутка з'ядуць дзікія звяры», - і быццам камень зваліўся ў яго з сэрца, калі не давялося яму забіваць Снягурачку.
І якраз у гэты час падбег малады алень, егер яго закалоў, выразаў у яго лёгкія і печань і прынёс іх каралеве ў знак доказу, што яе загад выкананы. Кухару распарадзіліся зварыць іх у салёнай вадзе, і ліхая жанчына іх з'ела, думаючы, што гэта лёгкія і печань Снягурачкі.
Засталася бедная дзяўчынка ў дрымучым лесе адна-адзінюткая, і са страхам яна агледзела ўсе лісцікі на дрэвах, не ведаючы, як ёй быць далей, як свайму гору дапамагчы.
Яна кінулася бегчы, і бегла па вострых камянях, праз калючыя зараснікі, і скакалі каля яе дзікія звяры, але яе не чапалі. Бегла яна колькі сілы хапіла, але вось пачало нарэшце вечарэць. Раптам яна ўбачыла маленькую хатку і зайшла ў яе адпачыць. І было ў той хатцы ўсё такім маленькім, але прыгожым і чыстым, што ні ў казцы сказаць, ні пяром апісаць.
Стаяў там накрыты белай сурвэткай столік, а на ім сем маленькіх талерачак, каля кожнай талерачкі па лыжачцы, а яшчэ сем маленькіх нажоў і відэльцаў і сем маленькіх кубкаў. Стаялі каля сцяны ў рад сем маленькіх ложачкаў, і былі яны засланы беласнежнымі пакрываламі.
Захацелася Снягурачцы паесці і папіць, яна ўзяла з кожнай талерачкі патрошку гародніны і хлеба і выпіла з кожнага кубачка па кропельцы віна, - ёй не хацелася піць усё з аднаго. А паколькі яна вельмі стамілася, то легла ў адну з пасцелек, але ніводная з іх для яе не падыходзіла: адна была занадта доўгая, другая занадта кароткая; але сёмая аказалася нарэшце якраз па яе росту; яна на яе ўлеглася і, аддаўшыся на літасць боскую, заснула.
Калі ўжо зусім сцямнела, прыйшлі гаспадары хаткі; былі то сямёра карлікаў, якія ў гарах здабывалі руду. Яны запалілі сем сваіх лямпачак, і, калі ў хатцы стала светла, яны заўважылі, што ў іх хтосьці быў, таму што не ўсё аказалася ў тым парадку, у якім было раней. І сказаў першы карлік:
- Хто гэта на маім крэсле сядзеў?
Другі:
- Хто гэта з маёй талерачкі еў?
Трэці:
- Хто ўзяў скібачку майго хлеба?
Чацвёрты:
- А хто маю гародніну еў?
Пяты:
- Хто маім відэльчыкам браў?
Шосты:
- А хто маім ножычкам рэзаў?
Сёмы спытаў:
- Хто гэта піў з майго маленькага кубка?
Азірнуўся першы і заўважыў на сваёй пасцельцы маленькую складачку, і спытаў:
- А хто гэта ляжаў на маім ложачку?
Тут збегліся астатнія і пачалі гаварыць:
- І ў маім таксама хтосьці ляжаў.
Зірнуў сёмы карлік на сваю пасцель, бачыць - ляжыць у ёй Снягурачка і спіць. Гукнуў ён тады астатніх; падбеглі яны, пачалі ад здзіўлення крычаць, прынеслі сем сваіх лямпачак і асвяцілі Снягурачку.
- Ах, Божа мой! Ах, Божа мой! - усклікнулі яны. - Якое, аднак, прыгожае дзіця!
Яны так зарадаваліся, што не сталі яе будзіць і пакінулі яе спаць у пасцельцы. А сёмы карлік праспаў у кожнага са сваіх таварышаў па гадзіне, - так вось і ноч праляцела.
Надышла раніца. Прачнулася Снягурачка, убачыла сем карлікаў і спалохалася. Але былі яны з ёю ласкавыя і спыталі яе:
- Як цябе зваць?
- Мяне клічуць Снягурачкай, - адказала яна.
- Як ты трапіла ў нашу хатку? - працягвалі пытацца карлікі.
І яна расказала ім аб тым, што мачыха хацела яе забіць, але егер злітаваўся над ёю, і што бегла яна цэлы дзень, пакуль нарэшце не знайшла іх хатку.
Карлікі спыталі:
- Хочаш весці ў нас гаспадарку? Кухарыць, пасцелі ўзбіваць, мыць, шыць і вязаць, усё ўтрымліваць у чысціні і парадку, - калі ты на гэта згодная, то можаш у нас застацца, і будзе ў цябе ўсяго ўдосталь.
- Добра, - сказала Снягурачка, - з вялікай ахвотай, - і засталася ў іх.
Яна ўтрымлівала хатку ў парадку. Раніцай карлікі ішлі ў горы капаць руду і золата, а вечарам вярталіся дамоў, і яна павінна была да іх прыходу прыгатаваць ім вячэру. Цэлы дзень дзяўчынцы прыходзілася заставацца адной, і таму добрыя карлікі яе перасцерагалі і казалі:
- Сцеражыся сваёй мачыхі: яна хутка даведаецца, што ты тут. Глядзі, нікога не ўпускай у дом.
А каралева, з'еўшы лёгкія і печань Снягурачкі, пачала зноў думаць, што яна цяпер самая першая красуня ў каралеўстве.

>>119509029 (OP)
1. Среднее между л, в, у. Попробуй повыть как волк, только тише.
2. О носовое. Говори о, и немного протягивай его: оооонннннн.
3. Еееееннннннн

>>119510112
Я просто польский учил, если что

>>119509029 (OP)
>>119509515
ў ≈ ł

Произносится в некоторых словах почти одинаково.
Помнишь снуп дога и smoke weed every day? Так вот. Если записать это в "польской" транскрипции, получицца:

smołk łid ewri dej

>>119510181
Был в шчебжешине? Самый смешной город. Правда еврейский.

>>119510181
На вокару запиши как произносишь ę и ą,,ну пожалуйста

Wsraty

>>119510457
Я пока из родного города никуда не выезжал :(

>>119510181
Я тоже учу, хочу мыть параши в варшаве.


ОП

>>119510670
Будешь помогать сносить памятники русским солдатам?

>>119510444
Ja cię dwaczuju, anone

>>119510546
Извини, я параноик, голос/лицо не записываю, а при таких вопросах закрываю тред и выбрасываю телефон.
ну погугли же, как поляки произносят эти звуки

РЕБЯТА
Как зайти на польский карачан (карахан) в /b/?
У меня все прыгает.
Помогите :(

>>119510755
Пше пше

>>119510803
>я параноик
Jak ja ciebie rozumeju, anone.
>>119510814
4czan
int
/polska/ tred

>>119510755
Przekiepskie, jebana kurwa

>>119510931
Смотрел справы кепских.

>>119510814
Pl.vichan.net
Karachan to dla ruchanych loszek

Wsratosc nie porok.

>>119511056
Сукабля, хватит. Тут вы вообще то должны помогать мне учить язык, а не балаболить.

>>119511056
>Pl.vichan.net
To wiem, ale ciekawe, co na tym czane

>>119511126
Сукабля, это нечитабельно.

>>119511105
Dla kogo /fl/, pojebaniec?????????

KOCHAM POLAKÓW!!!!!!

>>119509400
Игрекбезьяна
Карва
Эбал

>>119511188
То вьем, але чекавэ, цо на тым тчане.

Что нечитабельного?

vodka blyaty

HEJ
ANONKI
JESTEŚCIE

SZTOSIKI <333

>>119509029 (OP)
первая как w

А кто-нибудь на форчане в /инт/ сидит?
Вы там с проксями или без?

Sap dvacz
murmurmurmur
jestem lampową niaszej

Кто там работать в Польске собирался?
Первый же тред на вичане:

>to uczucie gdy niedługo kończysz studia techniczne a i tak pewnie nie znajdziesz żadnej pracy w zawodzie, bo wszystkie stołki są poobstawiane rodzinami, a na dodatek polski przemysł jest w stanie rozkładu
po co ja się tyle uczyłem? po co?

>>119509029 (OP)
1. [w]
2. О носовое, еще может читаться как он, ом.
3. Э носовое, еще может читаться как эн, эм.

>>119511813
Вроде все слова понятные, а в предложение не складываются.

>>119511813
Мойе вольный тўумачэне:

То чувство, когда скоро закончишь шарагу, а так, скорее всего, и не найдешь ни одной работы по профессии, потому что все стулья уже заняты семейками, и, к тому же, польская промышленность разлагается.
Зачем столько учился? Зачем?
>>119511933

>>119509029 (OP)
W
Оу
Еу

>>119511987
А что в польше совсем не нужны чернорабочие? ((((99

>>119512074
Вот у них и спроси.
Там и язык попрактикуешь:
http://pl.vichan.net/b/res/1078794-to-uczucie-gdy-niedlugo-konczysz-studia-techniczne-a-i-tak-pewnie-nie-znajdziesz.html

>>119512136
Я еще на уровне алфавита нахожусь.

>>119512381
Мне песни помогли выучить

>>119512647
myslowitz
horytnica %--DDD

https://www.youtube.com/watch?v=-gGekLgr1yY

>>119512856
najlepsze